16 Eylül 2012 Pazar

Oyun Çocuğu Ceyda

Kız çocuklarının yaratılışlarında annelik duygusu var gerçekten.Ceyda daha 11 aylıkken yürümeye başladığı sıralarda bebeklerini hamağında sallamaya başlamıştı.Bebeğine mama ver, eeee de falan diye söyleyip ben de onu yönlendiriyordum.Bu aralar evcilik oyunlarımız epey arttı.O da benim yaptığım şeylerin aynısını bebeklerine yapıyor.

Bazen bir kayboluyor, bakıyorum odasında bebekleri ile oynuyor.Uzaktan izliyorum ve şükrediyorum.Hep böyle bir çocuk hayal ederdim.Ben de çok bebeklerimle oyun kurup oynardım.Ceyda'nın da böyle olmasına çok mutluyum.:))

Yatağı ile odasındaki divan arasına pikeyi çadır yapıyorum.
Üstüne bazen bebeklerini koyuyoruz bazen de altına girip kampçılık oynuyoruz. 

Bu aralar en çok bebeğini gezdirmeyi seviyor.
Teyzesinin hediye ettiği çantasına da bebeğinin mama tabağı ile çatalını koyuyor.
Yolda acıkır falan maazallah sonra ne yaparız. :))





2 yorum:

  1. Ceyda çok tatlı maşallah :) Hele kitap okuma köşesine bayıldım :) Benim kızım da aynı,doğamızda var sanırım :) sevgiler..

    YanıtlaSil
  2. :) Evet kesinlikle var.Allah doğuştan içimize annelik duygusunu koyuyor yoksa bazı anlar geliyor ki insanın sabrı zorlanıyor ama yine de annelik çok güzel.Sevgiler

    YanıtlaSil