Bugün öğleden sonra saat 5 gibi pilim bitti. Kanepede uzanıp uyuya kalmışım.Ceyda'nın ağlamasına uyandım.Mızıkçılığı da gitgide artıyor. Bir şeyi yapamadı mı kıyametleri koparıyor. Kafasını yere, duvara vuruyor. Yere yatıp ağlıyor. Bu gibi durumlarda kendi kendine sakinleşmesini bekliyorum ama kafasını bir yere vururken mutlaka müdahale ediyorum. Zaten kafasını vuramazsa önüne ne gelirse ısırıyor.Bazen beni de ısırıyor, olmazsa kendi elini ısırıp daha da ağlıyor. İlk ısırma işini de 13 aylıkken kız kardeşimin oğlu ile oynarken oyuncağını aldı diye Deniz'e kızıp koltuğu ısırmaya başlamıştı.
İnternette araştırırken 2 Yaş Sendromuna girmiş olabileceğini de öğrendim.18 - 36 ay arasında görülürmüş.
Özellikle büyüdükleri için kendi isteklerini yapmak isterken bu konuda engellenmek en büyük öfke sebebi olurmuş. Engellemek yerine seçenek verebilirsiniz diyorlar. Örneğin kendi başına çorap giymek isteyip bunu yapamadığı için sinirlenen çocuğunuza çorabı ayağının yarısına kadar geçirip o şekilde kendi kendine giymesini sağlayabilirsiniz diyorlar.Sakin kalmaya çalışarak, çocuğunuzun öfkesini size yapılmış bir tepki olarak görmeyin ve ona öfkesini geçirmesinde yardımcı olun gibi tavsiyeler de var. Bu gibi tavsiyeleri ASK Dr.Sears da buldum. Çok güzel açıklamalar yapılmış ama insanın sabrı taşıyor.Çok çocuğu olanlar acaba ne yapıyorlar.Biz bir tane ile başa çıkamıyoruz.
Bu arada Kids Growth sitesinde de çok güzel bilgiler var. 18 aylık çocuk bilgilerini buradan okuyabilirsiniz. Vaktim olduğu zaman türkçe olarak yazıp sizleri bilgilendirmeyi isterim.
Özellikle yazlıkta çeşme başını yer edinip, ısrarla ıslak betona oturmak isteyen Ceyda ile savaşmayı bırakıp hevesi geçene kadar hortumla oynamasına sabrettim. 2 gün sonra çeşme hevesi geçti çok şükür. Bu gibi istekleri sebebi ile genelde sinirlenip kendini yere atıp, kafasını oraya buraya vuruyor zaten. Bu gibi durumlar için yardımcı olun daha da sinirini pekiştirmeyin diyorlar. Bizde sabrediyoruz bakalım.
Cok cocugu olanlar ne yapiyor demissin. Iki cocuklu bir Anne olarak sunu yapiyorum sadece guluyorum. Kriz anlarinda gulmek en iyi cozum. Ikisini birden memnun edemeyecegin icin beklemek en iyisi
YanıtlaSilbiz de şu sıralar aynı durumdayız, ben kriz geleceğini anladığım anda ağlamaya başlamadan dikkatini başka yöne çekmeye çalışıyorum mesela sevdiğimiz bir şarkı, dans veya oyuncakla oynama gibi.başarılı olursam kriz başlamadan bitiyor, yok ağlamaya başlamışsa zaten dikkat dağıtmak yada susuturmak imkansız ve ilgilenmedikçe ses tonu da yükseliyor, benden yüz bulamazsa babasına yada anneannesine dönüp ağlıyor :) komşular dövdüğümü falan sanıyordur :) apartmanda adım kötü anneye çıkacak
YanıtlaSil